Πουέρτο Ρίκο-Ελλάδα 63-88

Το τελευταίο εμπόδιο ξεπεράστηκε και η εθνική ομάδα μπάσκετ θα είναι παρούσα στο μεγάλο καλοκαιρινό ραντεβού των Ολυμπιακών Αγώνων. Ατσάλινη στην άμυνα και εντυπωσιακή στην επίθεση η "επίσημη αγαπημένη" σάρωσε 88-63 το Πουέρτο Ρίκο και εξασφάλισε, μέσα σε αποθέωση από 18.000 κόσμου, για τρίτη φορά (το 1996 και το 2004 οι προηγούμενες) τη συμμετοχή της στο ολυμπιακό τουρνουά.

Αυτή η ομάδα έχει καταλάβει ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Για ακόμη ένα παιχνίδι λοιπόν κατάφερε να κάνει εκπληκτικό ξεκίνημα και με την άμυνα σε όλο το γήπεδο να προκαλέσει ασφυξία στους Πορτορικάνους. Η πίεση έφερε κλεψίματα, τα κλεψίματα εύκολους πόντους (γνωστή ιστορία αυτή) και το ταμπλό έγραψε 6-0 και 15-2.

Παρά το γεγονός ότι η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη (δεν μπορείς να παίξεις 40 λεπτά άμυνα-καμικάζι) η Εθνική δεν έχασε σε κανένα σημείο τον έλεγχο της αναμέτρησης παίρνοντας παράλληλα και ένα πολύ σημαντικό παράσημο. Οι Αρόγιο και Αγιούζο, δεινοί σκόρερ, έμειναν άποντοι σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Το Πουέρτο Ρίκο, χρησιμοποιώντας άμυνες ζώνης, μείωσε βέβαια (19-11, 29-23) βρίσκοντας σκορ από τους θηριώδεις Σαντιάγο και Ράμος αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ την ανατροπή.

Με τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη να κάνει θραύση και στις δύο πλευρές του παρκέ (έπαιξε καταπληκτική άμυνα στον Σαντιάγκο) και τον Βασίλη Σπανούλη να βάζει μεγάλα σουτ, η Εθνική (έπαιξε αρκετά με τρεις κοντούς) αποκατέστησε την τάξη (39-27, 48-35) και δεν άφησε να φανεί η απουσία του Νίκου Ζήση που από την αρχή του δεύτερου δεκαλέπτου τέθηκε νοκ-άουτ με τραύμα στον ώμο από σκριν αντιπάλου.

Αφού το νερό είχε μπει στο αυλάκι δεν ήταν δυνατόν να γυρίσει πίσω. Ο Σχορτσιανίτης συνέχισε να προκαλεί απίστευτους μπελάδες στην αντίπαλη άμυνα, ο Παπαλουκάς οργάνωσε εξαιρετικά και η Εθνική, παρά το γεγονός ότι προσωρινά ο Μπαρέα της έβαλε δύσκολα προβλήματα (53-45), έριξε ακόμη πιο γερά θεμέλια για τη νίκη προσφέροντας και θέαμα. Από το 55-47, οι παίκτες του Γιαννάκη πάτησαν γκάζι και ουσιαστικά εξασφάλισαν τη νίκη (60-49, 68-50), αφού τα προηγούμενα παραδείγματα έδειξαν ότι η Εθνική σπανίως χύνει την καρδάρα με το γάλα που έχει μαζέψει.

Ως συνήθως η τέταρτη περίοδος ήταν η περίοδος της επιβεβαίωσης της ελληνικής κυριαρχίας. Το Πουέρτο Ρίκο, αποκαμωμένο, δεν πίστεψε ποτέ ότι θα μπορούσε να γυρίσει στο ματς, οπότε η Εθνική του έδωσε και κατάλαβε. Αιφνιδιασμοί, τρίποντα μετά από άριστη κυκλοφορία, καρφώματα συνέθεσαν ένα σκηνικό θεάματος και γιορτής που αυτή η ομάδα απέδειξε ότι μπορεί να δώσει. Η ουσία συνδυάστηκε αρμονικά με το θέαμα και το Πεκίνο αποτέλεσε πραγματικότητα. Στην πρωτεύουσα της Κίνας ίσως γραφτούν ακόμα μερικές σελίδες δόξας στο ήδη πλούσιο βιβλίο της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ.

ΣΤΑΡ
Ο εξαιρετικός Σοφοκλής Σχορτσανίτης που αρχίζει να θυμίζει την "μπουλντόζα" της Ιαπωνίας που παρέσυρε στο διάβα της τους Αμερικανούς. Εχοντας ανάσες πλέον, ο Σοφοκλής μπορεί να κάνει καλά αυτό που ξέρει. Να χρησιμοποιεί άριστα το τεράστιο κορμί του, να φθείρει τους αντιπάλους αλλά και να παίζει σωστή και αποδοτική άμυνα. Είναι θέμα χρόνου η περαιτέρω βελτίωσή του. Αρκεί να τη θελήσει και ίδιος, αφήνοντας πίσω τα παραστρατήματα του παρελθόντος. Ο Γιαννάκης του δίνει ακόμη μία μεγάλη ευκαιρία. Είναι κρίμα να την χάσει.

Πηγή:www.contra.gr