Θέμα ασφάλειας στα πλοία

Επικίνδυνα σωσίβια στα ελληνικά καράβια

Σωσίβια... ανασφάλειας θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των επιβατών σε πλοία της ελληνικής ακτοπλοϊας. Για να περιορίσουν το κόστος, πολλές εταιρείες επιλέγουν σύμφωνα με καταγγελίες να προμηθεύονται σωσίβια άγνωστης προέλευσης, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στις διεθνείς προδιαγραφές.

Το «έργο» τους διευκολύνει η... ελαστική ελληνική νομοθεσία, αλλά και η έλλειψη μηχανισμού ελέγχων από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Πλοία στα οποία -ειδικά κάθε καλοκαίρι- επιβαίνουν χιλιάδες Ελληνες και ξένοι τουρίστες φέρουν σωσίβια-κακέκτυπα που δεν μπορούν να σώσουν τον επιβάτη σε περίπτωση ναυαγίου.

Στο πρόσφατο ατύχημα του επιβατηγού «Θεόφιλος» στις Οινούσσες, οι 475 ταξιδιώτες δεν χρειάστηκε να πέσουν τελικά στη θάλασσα, αφού η επιχείρηση εκκένωσης ολοκληρώθηκε με επιτυχία.

Στην περίπτωση, ωστόσο, που το πλοίο δεν στεκόταν «τυχερό», οι ειδικοί δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να θρηνούσαμε αρκετά θύματα, εφόσον τα σωσίβια αποδεικνύονταν αμφιβόλου ποιότητας. Και φυσικά, η κύρια ευθύνη βαραίνει το αρμόδιο Υπουργείο, το οποίο δεν μπορεί να ελέγξει την ποιότητα των σωστικών μέσων στα ελληνικά πλοία.

Αυστηρές προδιαγραφές
Οι προδιαγραφές για τα σωσίβια και τα σωστικά μέσα γενικότερα τέθηκαν από οργανισμούς όπως οι ΙΜΟ και SOLAS και βέβαια από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Το παράδοξο είναι ότι, αν και η Ελλάδα είναι ναυτική χώρα και ισχυρή ναυτιλιακή δύναμη, οι οδηγίες του ελληνικού υπουργείου Ναυτιλίας δεν έχουν ακόμη εναρμονιστεί με αυτές της Ε.Ε. Τους δε ελέγχους των πλοίων αναλαμβάνουν οι εταιρείες νηογνωμόνων, οι οποίες όμως κατά την αυτοψία τους στα πλοία δεν είναι σε θέση παρά να ελέγξουν τα έγγραφα πιστοποίησης ή, το πολύ πολύ, την... όψη των σωσιβίων και τις διαστάσεις τους.

Ενα σωστό σωσίβιο πρέπει να είναι κατασκευασμένο από ανθεκτικό υλικό, να έχει ενισχυμένες ραφές, που θα αντέξουν στις συνθήκες της θάλασσας και μάλιστα ύστερα από μέρες έκθεσης σε κάθε καιρό. Το σωσίβιο πρέπει να έχει αντανακλαστικές ταινίες συγκεκριμένης τοποθέτησης και επιφάνειας, ώστε να φαίνεται από μίλια μακριά.

Οι ιμάντες του πρέπει να αντέχουν έλξη τέτοια, ώστε όταν οι διασώστες τραβήξουν τον ναυαγό από το νερό να αντέξουν το βάρος του. Πάνω από όλα όμως, το σωσίβιο πρέπει να είναι ικανό να παρέχει πλευστότητα, αρκετή ώστε να κρατήσει ένα βαρύ ενήλικα με το κεφάλι πάνω από το νερό και με το πρόσωπο προς τα πάνω.

Επικοινωνήσαμε με εταιρεία κατασκευής σωσιβίων, που θεωρείται έμπειρη στην παραγωγή και εμπορία ναυτιλιακών ειδών και σωστικών μέσων, προκειμένου να ζητήσουμε την άποψή τους για τα σωσίβια των επιβατηγών πλοίων.

«Για να επιτύχουμε υψηλή ποιότητα προϊόντων, κατάλληλων να συμβάλουν στη διάσωση ενός ανθρώπου, δίνουμε μεγάλη έμφαση μεταξύ άλλων στις υψηλής ποιότητας πρώτες ύλες, στον αυστηρό έλεγχο που ορίζει ο νηογνώμονας που μας ελέγχει και στο εξειδικευμένο προσωπικό που συνεχώς εκπαιδεύεται», λέει ο πρόεδρος του ΔΣ και γενικός διευθυντής της εταιρείας, Ευάγγελος Βαλλιανάτος.

Το πείραμα - σοκ
Βούλιαξε και ...ξηλώθηκε

Προκειμένου να ελέγξουμε την ποιότητα των σωσιβίων τουρκικής προέλευσης, τα οποία προτιμώνται ως φθηνότερα, πραγματοποιήσαμε δύο πειράματα: το πρώτο αφορούσε στην άνωση του σωσιβίου, δηλαδή στην πλευστότητα.

Θέλαμε να διαπιστώσουμε δηλαδή -όπως προβλέπουν οι προδιαγραφές- κατά πόσο το σωσίβιο μπορεί να διατηρήσει στην επιφάνεια της θάλασσας έναν ενήλικα βάρους μέχρι 120 κιλά. Το δεύτερο πείραμα αφορούσε στους ιμάντες του σωσιβίου και την αγκράφα ανέλκυσης του ναυαγού.

Κατά το πρώτο πείραμα, σε δεξαμενή νερού βυθίσαμε ένα κλουβί στο οποίο είχαμε τοποθετήσει το «φθηνό» σωσίβιο. Ειδικός μετρητής στη συνέχεια υπολόγισε την άνωση του σωσιβίου μέσα στο νερό.

Και σφυρίχτρα - μαϊμού!
Στο δεύτερο πείραμα, πήραμε το βρεγμένο σωσίβιο και δέσαμε δύο σκοινιά στους ιμάντες του. Μετά, τους τραβήξαμε με ειδικά μηχανήματα, προκειμένου να διαπιστώσουμε την ανθεκτικότητά τους.

Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Στο πρώτο πείραμα, το αμφιβόλου προέλευσης σωσίβιο απέτυχε, αφού η μέτρηση έδειξε μόλις 137 Νιούτον -με αποδεκτό όριο βάσει προδιαγραφών τα 150 Νιούτον- που σημαίνει ότι αντί να επιπλεύσει, το σωσίβιο με τον ναυαγό θα βυθιζόταν!

Στο δεύτερο πείραμα, οι ιμάντες ξηλώθηκαν εντελώς, ενώ η αγκράφα εκσφενδονίστηκε στον αέρα, αποδεικνύοντας την κακή ποιότητα του υλικού. Ούτε καν η σφυρίχτρα, που κρεμόταν από το σωσίβιο, δεν ήταν πιστοποιημένη!

Πηγή:www.ethnos.gr